آیت الله بهجت:
اگر درست به قرآن عمل می‌کردیم، با عمل خود دیگران را جذب می‌کردیم؛ زیرا مردم غالباً ـ به جز عده معدود ـ خواهان و طالب نور هستند، و آنان که به اسلام و قران نگرویده‌اند، قاصرند و نور به آنها عرضه نشده است، این گونه افراد به اعمال ما و رفتار ما نگاه می‌کنند که در ظاهر خوب و در باطن بد است و زیر و روی آن با هم تفاوت دارد!
عمل به قرآن، یعنی اینکه از ظالم کناره‌گیری کنیم و ظالم را لعن کنیم و از او تبری بجوئیم، ولی عموم ما مسلمانان، یا خود ظالم هستیم و یا با ظالم هم پیمانیم!
اگر راست می‌گوییم که قرآن سلاح است، پس چه احتیاج به سلاح دیگر؟ اگر به قرآن عمل می‌شد، آیا این همه بین مسلمانان جنگ و خونریزی واقع می‌شد؟! با قیمت نفت سلاح تهیه می‌کنیم و به جان هم می‌افتیم و برادرکشی می‌کنیم!
بنی‌امیه و بنی‌عباس حدود 500 سال حکومت کردند، با آن همه جنایات و ظلم که آنها نسبت به علی و اولاد علی و ذریه رسول‌الله(ص) روا داشتند، باز هم ما مسلمانان آنان را قبول می‌کنیم و دوستشان داریم و با این حال، مدعی هستیم که عمل به قرآن می‌کنیم و از «حسبنا کتاب‌الله»؛ (تاب خدا برای ما بس است) دم می‌زنیم، لذا در زمان ظهور دولت حق و حضرت حجت(عج) اول به حساب همین مدّعیان عمل به قرآن می‌رسند؛ زیرا اینها از کفار معاندترند و نصاری چون می‌بینند حضرت مسیح(ع) به آن حضرت اقتدا می‌کند، از آن حضرت متابعت می‌کنند و زودتر از دیگران به اسلام و حضرت مهدی(عج) می‌گروند.
یا زهرا
