تبیین رابطه اعتماد به نفس با توکل در سخنان آیت الله مصباح یزدی

به نام خدا

آیت الله مصباح یزدی در تشریح ارتباط مسأله اعتماد به نفس با توکل، بیان داشتند: معمولا این سؤال پیش می آید که اگر ما بخواهیم در همه کارها به خدا اعتماد کنیم پس بحث اعتماد به نفس که روانشناسان مطرح می کنند چگونه با توکل جمع می شود؟

نماینده مجلس خبرگان رهبری اعتماد به نفس را دارای دوجنبه ایجابی و سلبی دانستند و گفتند: جنبه سلبی آن یعنی عدم اعتماد به غیر این با توکل سازگار است؛ اما جنبه ایجابی یعنی ظرفیت های خود را بشناسیم، این که باید نعمت های خدا دادی را بشناسیم شکر است و با توکل در تضاد نیست.

ایشان اضافه کردند: اعتماد به نفس آنجایی با توکل اختلاف پیدا می کند که ما از حد مادیات فراتر نرویم و در انتهای همه معادلات خود برای خداوند جایی باز نکنیم؛ اعتماد به نفس توأم با توکل یعنی این که بدانم همه توانایی من را خدا عطا کرده و هرگاه بخواهد می تواند آن را بگیرد.

منبع: پایگاه اطلاع رسانی آیت الله مصباح یزدی

یا زهرا

تبیین رابطه اعتماد به نفس با توکل در سخنان آیت الله مصباح یزدی

به نام خدا

آیت الله مصباح یزدی در تشریح ارتباط مسأله اعتماد به نفس با توکل، بیان داشتند: معمولا این سؤال پیش می آید که اگر ما بخواهیم در همه کارها به خدا اعتماد کنیم پس بحث اعتماد به نفس که روانشناسان مطرح می کنند چگونه با توکل جمع می شود؟

نماینده مجلس خبرگان رهبری اعتماد به نفس را دارای دوجنبه ایجابی و سلبی دانستند و گفتند: جنبه سلبی آن یعنی عدم اعتماد به غیر این با توکل سازگار است؛ اما جنبه ایجابی یعنی ظرفیت های خود را بشناسیم، این که باید نعمت های خدا دادی را بشناسیم شکر است و با توکل در تضاد نیست.

ایشان اضافه کردند: اعتماد به نفس آنجایی با توکل اختلاف پیدا می کند که ما از حد مادیات فراتر نرویم و در انتهای همه معادلات خود برای خداوند جایی باز نکنیم؛ اعتماد به نفس توأم با توکل یعنی این که بدانم همه توانایی من را خدا عطا کرده و هرگاه بخواهد می تواند آن را بگیرد.

منبع: پایگاه اطلاع رسانی آیت الله مصباح یزدی

یا زهرا

تببن زیبای مبحث "توکل" در سخنان آیت الله مصباح یزدی

به نام خدا

متوکل در دل اعتماد به خدا دارد و معتقد است که کارها همه دست خداست و دیگران کاره ای نیستند؛ توکل کردن لازمه اش ترک اسباب و تنبلی نیست چه بسا انسان متوکل بیش از دیگران تلاش می کند و به بهانه توکل وظایف خود را زمین نمی گذارد.

حضرت عده ای را که در مسجد به بهانه توکل بی کار نشسته بودند را به شدت عتاب کرد و فرمودند تفاوت شما با سگ های ولگرد چیست؟ آنها نیز مانند شما در کوچه ها چشم به دست دیگران دارند اگر غذایی به آنها بدهند می خوردند و گرنه صبر می کنند تا کسی برایشان غذا بیاورد. کسانی که در مسجد بودند خود را دارای معرفت و عرفان می دانستند و انتظار داشتند امیرالمؤمنین(ع) آنها را تحسین کند اما با این برخورد جا خوردند و از حضرت سؤال کردند پس باید چه گونه توکل کنیم؟ حضرت در پاسخ فرمودند مانند ما باشید؛ اگر خداوند چیزی به شما عطا کرد هر چقدر نیاز دارید استفاده کنید و ما بقی را به نیازمندان بدهید و آن را برای خود یا فرزندان خود ذخیره نکنید. حضرت فرمود اگر بعد از تلاش و انجام وظیفه به نتیجه نرسیدید آن گاه خداوند را شکر کنید که این را به مصلحت شما دانسته است؛ در این شرایط صرف صبر کردن هنری نیست بلکه مهم این است که در این حالت سپاس گزار خداوند باشید.

آیت الله مصباح در تبیین تفاوت میان فرد متوکل و غیر متوکل، گفتند: این دو در مبانی شناختی باهم متفاوتند و در عمل شاید تفاوتی نداشته باشند مانند ائمه اطهار(ع) که مانند دیگران بسیار کار می کردند اما در عین حال به خدا توکل داشتند و می دانستند که روزی را باید خدا برساند.

ایشان در توضیح مبانی شناختی انسان متوکل، اظهار کردند: متوکل در ارتباط با انسان های دیگر آنها را ابزار انجام کارها می داند و اعتقاد دارد که اینها کاری را خلاف خواسته خداوند نمی توانند انجام دهند به همین دلیل چنین شخصی به دنبال پارتی و رشوه نمی رود.

ایشان معرفت را در مرحله بالاتری از توکل دانستند و گفتند: کشاورز دانه را می کارد و به آن رسیدگی می کند اما برای این که باران ببارد و محصول خوبی داشته باشد به خدا توکل می کند این مرحله آسانی از توکل است، اما در ارتباط با انسان هایی که خود مختار و با شعور هستند گاهی امر مشتبه می شود که این کار تنها از عهده آن شخص بر می آید. وی افزود: وقتی از افرادی که توکل واقعی ندارند می پرسید مگر خدا را قبول نداری؟ پاسخ می دهند خدا را قبول دارم او جای خود را دارد اما، همین«اما» نشان می دهد که وی توانایی انجام آن کار را در دست دیگری می داند.

منبع: پایگاه اطلاع رسانی آیت الله مصباح

یا زهرا

تببن زیبای مبحث "توکل" در سخنان آیت الله مصباح یزدی

به نام خدا

متوکل در دل اعتماد به خدا دارد و معتقد است که کارها همه دست خداست و دیگران کاره ای نیستند؛ توکل کردن لازمه اش ترک اسباب و تنبلی نیست چه بسا انسان متوکل بیش از دیگران تلاش می کند و به بهانه توکل وظایف خود را زمین نمی گذارد.

حضرت عده ای را که در مسجد به بهانه توکل بی کار نشسته بودند را به شدت عتاب کرد و فرمودند تفاوت شما با سگ های ولگرد چیست؟ آنها نیز مانند شما در کوچه ها چشم به دست دیگران دارند اگر غذایی به آنها بدهند می خوردند و گرنه صبر می کنند تا کسی برایشان غذا بیاورد. کسانی که در مسجد بودند خود را دارای معرفت و عرفان می دانستند و انتظار داشتند امیرالمؤمنین(ع) آنها را تحسین کند اما با این برخورد جا خوردند و از حضرت سؤال کردند پس باید چه گونه توکل کنیم؟ حضرت در پاسخ فرمودند مانند ما باشید؛ اگر خداوند چیزی به شما عطا کرد هر چقدر نیاز دارید استفاده کنید و ما بقی را به نیازمندان بدهید و آن را برای خود یا فرزندان خود ذخیره نکنید. حضرت فرمود اگر بعد از تلاش و انجام وظیفه به نتیجه نرسیدید آن گاه خداوند را شکر کنید که این را به مصلحت شما دانسته است؛ در این شرایط صرف صبر کردن هنری نیست بلکه مهم این است که در این حالت سپاس گزار خداوند باشید.

آیت الله مصباح در تبیین تفاوت میان فرد متوکل و غیر متوکل، گفتند: این دو در مبانی شناختی باهم متفاوتند و در عمل شاید تفاوتی نداشته باشند مانند ائمه اطهار(ع) که مانند دیگران بسیار کار می کردند اما در عین حال به خدا توکل داشتند و می دانستند که روزی را باید خدا برساند.

ایشان در توضیح مبانی شناختی انسان متوکل، اظهار کردند: متوکل در ارتباط با انسان های دیگر آنها را ابزار انجام کارها می داند و اعتقاد دارد که اینها کاری را خلاف خواسته خداوند نمی توانند انجام دهند به همین دلیل چنین شخصی به دنبال پارتی و رشوه نمی رود.

ایشان معرفت را در مرحله بالاتری از توکل دانستند و گفتند: کشاورز دانه را می کارد و به آن رسیدگی می کند اما برای این که باران ببارد و محصول خوبی داشته باشد به خدا توکل می کند این مرحله آسانی از توکل است، اما در ارتباط با انسان هایی که خود مختار و با شعور هستند گاهی امر مشتبه می شود که این کار تنها از عهده آن شخص بر می آید. وی افزود: وقتی از افرادی که توکل واقعی ندارند می پرسید مگر خدا را قبول نداری؟ پاسخ می دهند خدا را قبول دارم او جای خود را دارد اما، همین«اما» نشان می دهد که وی توانایی انجام آن کار را در دست دیگری می داند.

منبع: پایگاه اطلاع رسانی آیت الله مصباح

یا زهرا

دلیل لزوم شکرگزاری از نعمت ولایت فقیه در بیان آیت الله مصباح یزدی

به نام خدا

در سخنرانی چند وقت پیش آیت الله مصباح یزدی، دلایل عقلی و منطقی بر لزوم شکرگزاری از نعمت ولایت فقیه بیان شد.

در ادامه، مهمترین نکات ایشان را بصورت خلاصه مشاهده میکنید.

آیت الله مصباح یزدی:

فطرت انسانی به ما اجازه نمی‌دهد این نعمت را که در دنیا بی‌نظیر و دارای برکات بسیاری برای نسل ما و نسل‌های آینده ‌ماست نشناسیم و قدرش را ندانیم. وی بهترین راه برای شناختن نعمت را مقایسه وجود آن نعمت با عدم آن دانست و گفت: ما  انسان‌‌ها ضعف‌هایی داریم و خودبه‌خود به وجود نعمت‌ها توجه نداریم، مثلا توجه نداریم که نعمت وجود هم نعمتی است و فقط در حالی به عظمت آن پی‌می‌بریم که در حال از دست دادن آن باشیم. هوایی که تنفس می‌کنیم، آبی که می‌نوشیم، سلامتی اندام‌های مختلف بدن همه نعمت‌هایی است که به صورت عادی توجهی به آن‌ها نداریم و وقتی کمبودی در یکی از آن‌ها پیدا شود به اهمیت و قدر آن پی‌می‌بریم.

عضو خبرگان رهبری گفت: برای این‌که بتوانیم قدر نعمت ولایت را بدانیم یا باید دوران قبل از انقلاب را به‌خاطر بیاوریم و با الان مقایسه کنیم و یا کشور خودمان را نسبت به کشوری که شرایط مشابهی با کشور ما دارد ولی این نعمت ولایت را ندارد بسنجیم. اگر انسان متوسط بی‌غرضی از یکی از این دو راه درباره انقلاب و برکات آن بیاندیشد قدر این نعمت را می‌شناسد و درصدد شکرگزاری آن برمی‌آید.

علامه مصباح یزدی ضمن اشاره به حوادث و مشکلات مردم افغانستان طی نیم‌قرن گذشته، سختی‌ها و مشکلات مردم ایران برای پیروزی انقلاب را نسبت به مشکلات مردم افغانستان‌، ناچیز دانست و گفت: احزاب افغان اگرچه دارای انحرافاتی بودند ولی در حد فهم خود برای اسلام می‌جنگیدند، اما بعد از همه این مجاهدت‌ها عاقب‌کارشان به برادرکشی و بالاخره تسلط دشمن بر خانه و کاشانه‌شان انجامید. وی ادامه داد: فرق اساسی ایران با افغانستان در نعمت ولایت‌فقیه بود که ایرانیان مطیع ولی‌فقیه زمان خود شدند و حتى اقلیت‌های مذهبی وقتی با پاکی و صداقت او روبه‌رو شدند عاشقش شدند و با رهبری او به پیروزی رسیدند.

عضو مجلس خبرگان رهبری ضمن برشمردن برخی از ویژگی‌های مقام معظم رهبری گفت: من خود را از بیان یک‌دهم آن‌چه در این‌باره وظیفه ماست، عاجز می‌بینم، و وجود این بزرگوار را یکی از بزر‌گ‌ترین نعمت‌های الهی بر امت اسلامی می‌دانم...

استاد اخلاق حوزه علمیه قم ضمن برشمردن نمونه‌هایی از زهد و ساده‌زیستی رهبر فرزانه انقلاب گفت: اگر تمام باقیمانده عمرمان را تسبیح دست بگیریم و به خاطر همین یک نعمت شکرگزاری کنیم، نمی‌توانیم حقش را ادا کنیم،  زیرا همین شکرگزاری زبانی هم نیازمند امنیت و آرامش در سایه حکومت اسلامی است و همه این‌ها مرهون وجود و ولایت این بزرگوار است. وی علت برخی ناسپاسی‌ها و قضاوت‌های ناعادلانه درباره مقام ولایت را حسد، حقارت، خودکم‌بینی و... دانست و گفت: اگر کسانی با سوءاستفاده از منصب خود موقعیت ایشان را تضعیف کنند، به اسلام، انقلاب و خون‌‌های شهدا خیانت کرده‌اند.

متن کامل بیانات ایشان

یا زهرا