عارف شیدا

... که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل ها

عارف شیدا

... که عشق آسان نمود اول ولی افتاد مشکل ها

۷ مطلب با کلمه‌ی کلیدی «دستور العمل های سیر و سلوکی و عرفانی» ثبت شده است

به نام خدا

استاد فاطمی نیا:

مرحوم آقای طباطبائی رضوان الله علیه در مورد ملا مهدی و ملا احمد نراقی میفرمودند: "این پدر و پسر را هنوز کما هو حقه نشناخته اند!" آقا این دو بزرگوار اعجوبه بودند، اما چون نزدیک به معاصر بودند و کتاب های زیادی نوشته اند..، بالاخره چیزی که در دسترس باشد انسان قدر نمی داند. معراج السعادة تالیف ملا احمد است اما چون فارسی است هر مقدسی این را نمیخرد،[یا میخرد] میبرد میگذارد روی طاقچه گرد میخورد، در صورتی که معراج السعادة واقعا انسان را معراج میدهد، چه کسی تا حالا به معراج السعادة عمل کرده است؟! حالا دیده است که تعریف میکنند گفته حالا یکی بخریم بگذاریم در خانه.

 

 

 

معراج السعادة..!، انسان را معراج میدهد، ملا احمد آدم پیچیده ای بوده است، ملا مهدی هم همینطور، البته ملا احمد یک ریزه کاری هایی و جامعیت هایی داشته است، و سربسته بگویم شاید بشود گفت ملا احمد علومی داشته است که اصلا با خودش برده است، مرد عجیبی بوده است، انسان وقتی در کتاب هایش دقت کند یک چیزهایی هست که انسان احساس می کند..، این دو در چندین علم صاحب نظر بوده اند، از جمله در علم اخلاق هم صاحب نظر بوده اند، ملا مهدی جامع السعادات را نوشته است، این کتاب عربی است و خلاصه و اختباس شده آن هم معراج السعادة است که حاجی ملا احمد نوشته است، معراج السعادة را هم یک عالم ربانی خلاصه کرده است که عبارت باشد از مرحوم خاتم المحدثین حاج شیخ عباس قمی رضوان الله علیه، اسمش را گذاشته است « المقامات العَلِیّه » کتاب جیبیه خیلی نورانی ای است، اینها را روز قیامت خدا به رخ میکشد، میگوید: چرا جامع السعادات نخواندی؟ میگوید: خدایا من عربی بلد نبودم، طلبه نبودم، خیله خب، چرا معراج السعادة نخواندی؟ [میگوید] مفصل بود وقت نداشتم، (با اینکه مفصل نیست ها)، ممکنه است خدا بگوید: این المقامات العَلِیّه را میخواندی،میگذاشتی در جیبت، اینها نسخه است، نسخه شفا بخش است.

همچنین استاد نیز در جای دیگری درباره اهمیت کتاب معراج السعادة کلامی با این مضمون دارند: "در خانه بسیاری از مقدس ها کتاب معراج السعادة وجود دارد،گذاشته اند روی طاقچه به آن عمل نمیکنند، هرکس کتاب معراج السعادة ملا احمد نراقی را بخواند و به آن عمل کند صاحب کرامت میشود!"

 

منبع

یا زهرا

به نام خدا

مرحوم علامه طباطبائى صاحب کتاب المیزان، بر کتاب المراقبات آیت الله ملکی تبریزی تقریظی نوشته‌‌اند که بخشی از آن چنین است:  ‏

«...چند سطرى درباره کتاب اعمال سال، تألیف پیشواى طایفه، حجت حق، آیت الله، مرحوم حاج میرزا جواد آقا ملکى تبریزى - قدس اللّه روحه – مى‌نویسم نه با این هدف که این کتاب گرانسنگ یا مؤلف بزرگ آن را بستایم، زیرا این کتاب دریاى لبریزى است که در سنگ و پیمانه نگنجد و مؤلف آن پیشواى والا مقامى است که بلنداى زیاد شخصیت او با هیچ مقیاسى قابل اندازه‌‏‌گیرى نیست، و ناتوانى، عذرى موجّه، و یأس از رسیدن به مقصد، براى استراحت کافى است، بلکه با هدف تذکر به برادران و دوستان و سروران صادق و با صفا که تذکر براى مؤمنین سودمند است....



کتابى که پیش رو دارید از بهترین کتابهایى مى‌‏باشد که در این زمینه نگارش یافته است. در این کتاب لطایفى که اهل ولایت خدا از آن مراقبت نموده و نکات ظریفى که در دل سرگشتگان محبت خدا خطور نموده و تمام مطالبى که مربیان درباره عبادت خدا فهمیده‌‏اند، وجود دارد. خداوند مرقد مؤلف بزرگ آن را نورانى، از بارانهاى رحمت و بخشش خود بر آن سیراب و او را به پیامبر و آل پاک او ملحق نماید.»


منبع

یا زهرا

به نام خدا
شخصی از حضرت آیت الله العظمی محمد تقی بهجت (رضوان الله تعالی علیه) دستورالعمل و موعظه ای طلب نمود.



آقا فرمودند:

کو عمل کننده؟ کو عمل کننده آقا؟
یک چیز به شما می گویم
که هر جا بروید،
این است و جز این نیست،
بروید و گناه نکنید.


یا زهرا


به نام خدا

استاد حاج حسین یعقوبی قائنی:

6- سزاوار است انسان هر سنت و دستورى را در تمام عمر خود حداقل یک بار بجا آورد
.
7- همچنین خوب است انسان براى انجام هر عمل مستحب، ساعتى را مشخص کند تا به انجام آن عمل در روزهاى دیگر بهتر موفّق گردد.
8- دستورات مأثورى که تعداد یا مدت زمان خاصى ندارد، حداقل باید یک سال بر آن مداومت شود.
9- انسان هنگام توجه به خداى متعال، نباید در ذهن خود چیزى را تصور کند یا براى خودش چیزى را درست کرده و به آن توجه نماید. در این مقام راه‏ هاى گوناگونى از سوى عرفا ارائه شده است، ولى بهترین راه براى «توجّه» همان طریقى است که حضرات معصومین علیهم ‏السلام ارائه فرموده ‏اند.



چنانکه امام صادق علیه ‏السلام ضمن حدیثى مى‏ فرمایند: پس از گفتن تکبیرة الاحرام مى ‏گویى
:

وَجَّهْتُ وَجْهِىَ لِلَّذى فَطَرَ السَّماواتِ وَ الارْض عالِمِ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَةِ حَنیفًا مُسْلِمًا وَ ما اَنَا مِنَ الْمُشْرِکینَ . . .

از این طریق بدون اینکه انسان تصوّر کند که او جلّ جلاله چیست یا چگونه است توجه مى‏ کند به «کسى که آسمان‏ ها و زمین را خلق فرموده است».
و این همان معنایى است که قرآن کریم از قول حضرت ابراهیم علیه‏ السلام نقل نموده و گفتن آن هنگام نماز مستحب مى‏ باشد.

منبع

یا زهرا

به نام خدا

استاد حاج حسین یعقوبی قائنی:

6- سزاوار است انسان هر سنت و دستورى را در تمام عمر خود حداقل یک بار بجا آورد
.
7- همچنین خوب است انسان براى انجام هر عمل مستحب، ساعتى را مشخص کند تا به انجام آن عمل در روزهاى دیگر بهتر موفّق گردد.
8- دستورات مأثورى که تعداد یا مدت زمان خاصى ندارد، حداقل باید یک سال بر آن مداومت شود.
9- انسان هنگام توجه به خداى متعال، نباید در ذهن خود چیزى را تصور کند یا براى خودش چیزى را درست کرده و به آن توجه نماید. در این مقام راه‏ هاى گوناگونى از سوى عرفا ارائه شده است، ولى بهترین راه براى «توجّه» همان طریقى است که حضرات معصومین علیهم ‏السلام ارائه فرموده ‏اند.



چنانکه امام صادق علیه ‏السلام ضمن حدیثى مى‏ فرمایند: پس از گفتن تکبیرة الاحرام مى ‏گویى
:

وَجَّهْتُ وَجْهِىَ لِلَّذى فَطَرَ السَّماواتِ وَ الارْض عالِمِ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَةِ حَنیفًا مُسْلِمًا وَ ما اَنَا مِنَ الْمُشْرِکینَ . . .

از این طریق بدون اینکه انسان تصوّر کند که او جلّ جلاله چیست یا چگونه است توجه مى‏ کند به «کسى که آسمان‏ ها و زمین را خلق فرموده است».
و این همان معنایى است که قرآن کریم از قول حضرت ابراهیم علیه‏ السلام نقل نموده و گفتن آن هنگام نماز مستحب مى‏ باشد.

منبع

یا زهرا

به نام خدا

استاد حاج حسین یعقوبی قائنی:


1- اعمال و عبادات مستحبى که انسان انجام مى‏ دهد، ضمن آنکه باید با خصوصیات روحى و حال معنوى او مناسب باشد، لازم است حتى المقدور با شوق و نشاط نیز همراه باشد. لذا اگر انجام برخى اعمال مستحب، موجب ملال و تنفّر نفس کسى گردید، باید از آن پرهیز نموده و به اصلاح عوامل آن بپردازد، همچنان که اگر کسى بخواهد به اعمال و عبادات خود بیفزاید باید به تدریج و به گونه‏ اى عمل نماید که رغبت نفس به عبادت محفوظ مانده و باعث ملالت آن نگردد.
2- چنانچه در اثر انجام این گونه اعمال، آثار غیر عادى یا حال خاصى به انسان دست دهد، باید وضعیت خود را جهت معلوم شدن صحت و سقم و چگونگى آن به استادى خبیر عرضه کند.



3-
به طور کلى هر عبادتى که مستند به روایات بوده و از جانب پیشوایان معصوم علیهم‏ السلام به ما رسیده باشد، عمل به آن بلا مانع است. به خصوص اگر به طور عام دستور داده باشند؛ مثل اینکه فرموده باشند: «هر کس» این عمل را انجام دهد فلان پاداش نصیب او خواهد شد.
همچنان‏ که عمل یا دستورى که مستند به روایات نباشد، نه تنها انجامش قرب آور نیست بلکه گاه موجب دورى یا برخى مفاسد دیگر نیز مى ‏شود.
4- بسیارى از دعاها و اذکار براى عموم مؤمنین قابل عمل است. اما برخى، مخصوص شخص یا افراد خاصى مى ‏باشد که معمولاً دیگران با انجام آن به نتیجه ‏ى مورد نظر نمى‏ رسند، لذا اگر کسى با اذن استادى خبیر یا شخص صاحب نفَسى انجام دهد، علاوه بر یافتن اثر و نتیجه، از تبعات منفىِ احتمالى آن نیز مصون خواهد بود.
5- بى ‏شک وعده‏ هاى خداوند هیچگاه خلاف ندارد. پس علت اینکه گاهى انسان از عمل خود نتیجه نمى‏ گیرد، بیشتر مربوط به نقصان ایمان و باور خود اوست. لذا کسى که دعاهاى وارده را مى‏ خواند و به دستورات عبادى عمل مى‏ کند، پیش از هر چیز باید به گفته‏ هاى پیامبر اکرم و ائمه‏ ى اطهار علیهم‏ السلام «ایمان» داشته باشد.

ادامه دارد...

منبع

یا زهرا

به نام خدا

استاد حاج حسین یعقوبی قائنی:


1- اعمال و عبادات مستحبى که انسان انجام مى‏ دهد، ضمن آنکه باید با خصوصیات روحى و حال معنوى او مناسب باشد، لازم است حتى المقدور با شوق و نشاط نیز همراه باشد. لذا اگر انجام برخى اعمال مستحب، موجب ملال و تنفّر نفس کسى گردید، باید از آن پرهیز نموده و به اصلاح عوامل آن بپردازد، همچنان که اگر کسى بخواهد به اعمال و عبادات خود بیفزاید باید به تدریج و به گونه‏ اى عمل نماید که رغبت نفس به عبادت محفوظ مانده و باعث ملالت آن نگردد.
2- چنانچه در اثر انجام این گونه اعمال، آثار غیر عادى یا حال خاصى به انسان دست دهد، باید وضعیت خود را جهت معلوم شدن صحت و سقم و چگونگى آن به استادى خبیر عرضه کند.



3-
به طور کلى هر عبادتى که مستند به روایات بوده و از جانب پیشوایان معصوم علیهم‏ السلام به ما رسیده باشد، عمل به آن بلا مانع است. به خصوص اگر به طور عام دستور داده باشند؛ مثل اینکه فرموده باشند: «هر کس» این عمل را انجام دهد فلان پاداش نصیب او خواهد شد.
همچنان‏ که عمل یا دستورى که مستند به روایات نباشد، نه تنها انجامش قرب آور نیست بلکه گاه موجب دورى یا برخى مفاسد دیگر نیز مى ‏شود.
4- بسیارى از دعاها و اذکار براى عموم مؤمنین قابل عمل است. اما برخى، مخصوص شخص یا افراد خاصى مى ‏باشد که معمولاً دیگران با انجام آن به نتیجه ‏ى مورد نظر نمى‏ رسند، لذا اگر کسى با اذن استادى خبیر یا شخص صاحب نفَسى انجام دهد، علاوه بر یافتن اثر و نتیجه، از تبعات منفىِ احتمالى آن نیز مصون خواهد بود.
5- بى ‏شک وعده‏ هاى خداوند هیچگاه خلاف ندارد. پس علت اینکه گاهى انسان از عمل خود نتیجه نمى‏ گیرد، بیشتر مربوط به نقصان ایمان و باور خود اوست. لذا کسى که دعاهاى وارده را مى‏ خواند و به دستورات عبادى عمل مى‏ کند، پیش از هر چیز باید به گفته‏ هاى پیامبر اکرم و ائمه‏ ى اطهار علیهم‏ السلام «ایمان» داشته باشد.

ادامه دارد...

منبع

یا زهرا