آیت الله بهجت: اگر درست به قرآن عمل می‌کردیم...

به نام خدا

آیت الله بهجت:

اگر درست به قرآن عمل می‌کردیم، با عمل خود دیگران را جذب می‌کردیم؛ زیرا مردم غالباً ـ به جز عده معدود ـ خواهان و طالب نور هستند، و آنان که به اسلام و قران نگرویده‌اند، قاصرند و نور به آن‌ها عرضه نشده است، این گونه افراد به اعمال ما و رفتار ما نگاه می‌کنند که در ظاهر خوب و در باطن بد است و زیر و روی آن‌ با هم تفاوت دارد!

عمل به قرآن، یعنی اینکه از ظالم کناره‌گیری کنیم و ظالم را لعن کنیم و از او تبری بجوئیم، ولی عموم ما مسلمانان، یا خود ظالم هستیم و یا با ظالم هم پیمانیم!

اگر راست می‌گوییم که قرآن سلاح است، پس چه احتیاج به سلاح دیگر؟ اگر به قرآن عمل می‌شد، آیا این همه بین مسلمانان جنگ و خونریزی واقع می‌شد؟! با قیمت نفت سلاح تهیه می‌کنیم و به جان هم می‌افتیم و برادرکشی می‌کنیم!

بنی‌امیه و بنی‌عباس حدود 500 سال حکومت کردند، با آن همه جنایات و ظلم که آن‌ها نسبت به علی و اولاد علی و ذریه رسول‌الله(ص) روا داشتند، باز هم ما مسلمانان آنان را قبول می‌کنیم و دوستشان داریم و با این حال، مدعی هستیم که عمل به قرآن می‌کنیم و از «حسبنا کتاب‌الله»؛ (تاب خدا برای ما بس است) دم می‌زنیم، لذا در زمان ظهور دولت حق و حضرت حجت(عج) اول به حساب همین مدّعیان عمل به قرآن می‌رسند؛ زیرا این‌ها از کفار معاندترند و نصاری چون می‌بینند حضرت مسیح(ع) به آن حضرت اقتدا می‌کند، از آن حضرت متابعت می‌کنند و زودتر از دیگران به اسلام و حضرت مهدی(عج) می‌گروند.

منبع

یا زهرا

آیت الله بهجت: اگر درست به قرآن عمل می‌کردیم...

به نام خدا

آیت الله بهجت:

اگر درست به قرآن عمل می‌کردیم، با عمل خود دیگران را جذب می‌کردیم؛ زیرا مردم غالباً ـ به جز عده معدود ـ خواهان و طالب نور هستند، و آنان که به اسلام و قران نگرویده‌اند، قاصرند و نور به آن‌ها عرضه نشده است، این گونه افراد به اعمال ما و رفتار ما نگاه می‌کنند که در ظاهر خوب و در باطن بد است و زیر و روی آن‌ با هم تفاوت دارد!

عمل به قرآن، یعنی اینکه از ظالم کناره‌گیری کنیم و ظالم را لعن کنیم و از او تبری بجوئیم، ولی عموم ما مسلمانان، یا خود ظالم هستیم و یا با ظالم هم پیمانیم!

اگر راست می‌گوییم که قرآن سلاح است، پس چه احتیاج به سلاح دیگر؟ اگر به قرآن عمل می‌شد، آیا این همه بین مسلمانان جنگ و خونریزی واقع می‌شد؟! با قیمت نفت سلاح تهیه می‌کنیم و به جان هم می‌افتیم و برادرکشی می‌کنیم!

بنی‌امیه و بنی‌عباس حدود 500 سال حکومت کردند، با آن همه جنایات و ظلم که آن‌ها نسبت به علی و اولاد علی و ذریه رسول‌الله(ص) روا داشتند، باز هم ما مسلمانان آنان را قبول می‌کنیم و دوستشان داریم و با این حال، مدعی هستیم که عمل به قرآن می‌کنیم و از «حسبنا کتاب‌الله»؛ (تاب خدا برای ما بس است) دم می‌زنیم، لذا در زمان ظهور دولت حق و حضرت حجت(عج) اول به حساب همین مدّعیان عمل به قرآن می‌رسند؛ زیرا این‌ها از کفار معاندترند و نصاری چون می‌بینند حضرت مسیح(ع) به آن حضرت اقتدا می‌کند، از آن حضرت متابعت می‌کنند و زودتر از دیگران به اسلام و حضرت مهدی(عج) می‌گروند.

منبع

یا زهرا

استاد یعقوبی قائنی: نکاتی در رابطه با انجام عبادات 2

به نام خدا

استاد حاج حسین یعقوبی قائنی:

6- سزاوار است انسان هر سنت و دستورى را در تمام عمر خود حداقل یک بار بجا آورد.
7- همچنین خوب است انسان براى انجام هر عمل مستحب، ساعتى را مشخص کند تا به انجام آن عمل در روزهاى دیگر بهتر موفّق گردد.
8- دستورات مأثورى که تعداد یا مدت زمان خاصى ندارد، حداقل باید یک سال بر آن مداومت شود.
9- انسان هنگام توجه به خداى متعال، نباید در ذهن خود چیزى را تصور کند یا براى خودش چیزى را درست کرده و به آن توجه نماید. در این مقام راه‏ هاى گوناگونى از سوى عرفا ارائه شده است، ولى بهترین راه براى «توجّه» همان طریقى است که حضرات معصومین علیهم ‏السلام ارائه فرموده ‏اند.

چنانکه امام صادق علیه ‏السلام ضمن حدیثى مى‏ فرمایند: پس از گفتن تکبیرة الاحرام مى ‏گویى:

وَجَّهْتُ وَجْهِىَ لِلَّذى فَطَرَ السَّماواتِ وَ الارْض عالِمِ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَةِ حَنیفًا مُسْلِمًا وَ ما اَنَا مِنَ الْمُشْرِکینَ . . .

از این طریق بدون اینکه انسان تصوّر کند که او جلّ جلاله چیست یا چگونه است توجه مى‏ کند به «کسى که آسمان‏ ها و زمین را خلق فرموده است».
و این همان معنایى است که قرآن کریم از قول حضرت ابراهیم علیه‏ السلام نقل نموده و گفتن آن هنگام نماز مستحب مى‏ باشد.

منبع

یا زهرا

استاد یعقوبی قائنی: نکاتی در رابطه با انجام عبادات 2

به نام خدا

استاد حاج حسین یعقوبی قائنی:

6- سزاوار است انسان هر سنت و دستورى را در تمام عمر خود حداقل یک بار بجا آورد.
7- همچنین خوب است انسان براى انجام هر عمل مستحب، ساعتى را مشخص کند تا به انجام آن عمل در روزهاى دیگر بهتر موفّق گردد.
8- دستورات مأثورى که تعداد یا مدت زمان خاصى ندارد، حداقل باید یک سال بر آن مداومت شود.
9- انسان هنگام توجه به خداى متعال، نباید در ذهن خود چیزى را تصور کند یا براى خودش چیزى را درست کرده و به آن توجه نماید. در این مقام راه‏ هاى گوناگونى از سوى عرفا ارائه شده است، ولى بهترین راه براى «توجّه» همان طریقى است که حضرات معصومین علیهم ‏السلام ارائه فرموده ‏اند.

چنانکه امام صادق علیه ‏السلام ضمن حدیثى مى‏ فرمایند: پس از گفتن تکبیرة الاحرام مى ‏گویى:

وَجَّهْتُ وَجْهِىَ لِلَّذى فَطَرَ السَّماواتِ وَ الارْض عالِمِ الْغَیْبِ وَ الشَّهادَةِ حَنیفًا مُسْلِمًا وَ ما اَنَا مِنَ الْمُشْرِکینَ . . .

از این طریق بدون اینکه انسان تصوّر کند که او جلّ جلاله چیست یا چگونه است توجه مى‏ کند به «کسى که آسمان‏ ها و زمین را خلق فرموده است».
و این همان معنایى است که قرآن کریم از قول حضرت ابراهیم علیه‏ السلام نقل نموده و گفتن آن هنگام نماز مستحب مى‏ باشد.

منبع

یا زهرا

استاد یعقوبی قائنی: نکاتی در رابطه با انجام عبادات 1

به نام خدا

استاد حاج حسین یعقوبی قائنی:

1- اعمال و عبادات مستحبى که انسان انجام مى‏ دهد، ضمن آنکه باید با خصوصیات روحى و حال معنوى او مناسب باشد، لازم است حتى المقدور با شوق و نشاط نیز همراه باشد. لذا اگر انجام برخى اعمال مستحب، موجب ملال و تنفّر نفس کسى گردید، باید از آن پرهیز نموده و به اصلاح عوامل آن بپردازد، همچنان که اگر کسى بخواهد به اعمال و عبادات خود بیفزاید باید به تدریج و به گونه‏ اى عمل نماید که رغبت نفس به عبادت محفوظ مانده و باعث ملالت آن نگردد.
2- چنانچه در اثر انجام این گونه اعمال، آثار غیر عادى یا حال خاصى به انسان دست دهد، باید وضعیت خود را جهت معلوم شدن صحت و سقم و چگونگى آن به استادى خبیر عرضه کند.

3- به طور کلى هر عبادتى که مستند به روایات بوده و از جانب پیشوایان معصوم علیهم‏ السلام به ما رسیده باشد، عمل به آن بلا مانع است. به خصوص اگر به طور عام دستور داده باشند؛ مثل اینکه فرموده باشند: «هر کس» این عمل را انجام دهد فلان پاداش نصیب او خواهد شد.
همچنان‏ که عمل یا دستورى که مستند به روایات نباشد، نه تنها انجامش قرب آور نیست بلکه گاه موجب دورى یا برخى مفاسد دیگر نیز مى ‏شود.
4- بسیارى از دعاها و اذکار براى عموم مؤمنین قابل عمل است. اما برخى، مخصوص شخص یا افراد خاصى مى ‏باشد که معمولاً دیگران با انجام آن به نتیجه ‏ى مورد نظر نمى‏ رسند، لذا اگر کسى با اذن استادى خبیر یا شخص صاحب نفَسى انجام دهد، علاوه بر یافتن اثر و نتیجه، از تبعات منفىِ احتمالى آن نیز مصون خواهد بود.
5- بى ‏شک وعده‏ هاى خداوند هیچگاه خلاف ندارد. پس علت اینکه گاهى انسان از عمل خود نتیجه نمى‏ گیرد، بیشتر مربوط به نقصان ایمان و باور خود اوست. لذا کسى که دعاهاى وارده را مى‏ خواند و به دستورات عبادى عمل مى‏ کند، پیش از هر چیز باید به گفته‏ هاى پیامبر اکرم و ائمه‏ ى اطهار علیهم‏ السلام «ایمان» داشته باشد.

ادامه دارد...

منبع

یا زهرا

استاد یعقوبی قائنی: نکاتی در رابطه با انجام عبادات 1

به نام خدا

استاد حاج حسین یعقوبی قائنی:

1- اعمال و عبادات مستحبى که انسان انجام مى‏ دهد، ضمن آنکه باید با خصوصیات روحى و حال معنوى او مناسب باشد، لازم است حتى المقدور با شوق و نشاط نیز همراه باشد. لذا اگر انجام برخى اعمال مستحب، موجب ملال و تنفّر نفس کسى گردید، باید از آن پرهیز نموده و به اصلاح عوامل آن بپردازد، همچنان که اگر کسى بخواهد به اعمال و عبادات خود بیفزاید باید به تدریج و به گونه‏ اى عمل نماید که رغبت نفس به عبادت محفوظ مانده و باعث ملالت آن نگردد.
2- چنانچه در اثر انجام این گونه اعمال، آثار غیر عادى یا حال خاصى به انسان دست دهد، باید وضعیت خود را جهت معلوم شدن صحت و سقم و چگونگى آن به استادى خبیر عرضه کند.

3- به طور کلى هر عبادتى که مستند به روایات بوده و از جانب پیشوایان معصوم علیهم‏ السلام به ما رسیده باشد، عمل به آن بلا مانع است. به خصوص اگر به طور عام دستور داده باشند؛ مثل اینکه فرموده باشند: «هر کس» این عمل را انجام دهد فلان پاداش نصیب او خواهد شد.
همچنان‏ که عمل یا دستورى که مستند به روایات نباشد، نه تنها انجامش قرب آور نیست بلکه گاه موجب دورى یا برخى مفاسد دیگر نیز مى ‏شود.
4- بسیارى از دعاها و اذکار براى عموم مؤمنین قابل عمل است. اما برخى، مخصوص شخص یا افراد خاصى مى ‏باشد که معمولاً دیگران با انجام آن به نتیجه ‏ى مورد نظر نمى‏ رسند، لذا اگر کسى با اذن استادى خبیر یا شخص صاحب نفَسى انجام دهد، علاوه بر یافتن اثر و نتیجه، از تبعات منفىِ احتمالى آن نیز مصون خواهد بود.
5- بى ‏شک وعده‏ هاى خداوند هیچگاه خلاف ندارد. پس علت اینکه گاهى انسان از عمل خود نتیجه نمى‏ گیرد، بیشتر مربوط به نقصان ایمان و باور خود اوست. لذا کسى که دعاهاى وارده را مى‏ خواند و به دستورات عبادى عمل مى‏ کند، پیش از هر چیز باید به گفته‏ هاى پیامبر اکرم و ائمه‏ ى اطهار علیهم‏ السلام «ایمان» داشته باشد.

ادامه دارد...

منبع

یا زهرا

آیت الله جوادی آملی: تربیت صحیح اولاد و رعایت اصول خانوادگی، ذکر خداست

به نام خدا

آیت الله جوادی آملی:

خانم‌ها چون بخش عظیمی از کارهای آنها تدبیر و درایت و ترتیب امور خانوادگی و فرزندان است این مطلب در نظر شریفشان باشد که رعایت اصول خانوادگی، ذکر خداست.

زیرا ذات مقدس پیغمبر(ص) فرمود نکاح، سنّت من است؛ نکاح آن است که مرد مسکن فراهم می‌کند و زن سکینت، سکینتِ منزل به عهده خانم‌هاست، مسکن را مرد تهیه می‌کند که این کار آسانی است، درست است تهیه خانه سخت است اما نسبت به سکینت, آسان است، سکینت که مشکل‌تر و مهم‌تر و ارزشمندتر از مسکن است به عهده خانم‌هاست این می‌شود سنّت پیامبر. اگر جوان‌های ما در سایه تربیت این‌گونه از مادران طوری بشوند که شوهر, مسکن تهیه کند و همسرِ محترمه‌اش سکینت را تأمین کند دیگر ما نام تلخ طلاق را نخواهیم شنید فرمود من نکاح آوردم این سنّت من است.

منبع

یا زهرا

آیت الله جوادی آملی: تربیت صحیح اولاد و رعایت اصول خانوادگی، ذکر خداست

به نام خدا

آیت الله جوادی آملی:

خانم‌ها چون بخش عظیمی از کارهای آنها تدبیر و درایت و ترتیب امور خانوادگی و فرزندان است این مطلب در نظر شریفشان باشد که رعایت اصول خانوادگی، ذکر خداست.

زیرا ذات مقدس پیغمبر(ص) فرمود نکاح، سنّت من است؛ نکاح آن است که مرد مسکن فراهم می‌کند و زن سکینت، سکینتِ منزل به عهده خانم‌هاست، مسکن را مرد تهیه می‌کند که این کار آسانی است، درست است تهیه خانه سخت است اما نسبت به سکینت, آسان است، سکینت که مشکل‌تر و مهم‌تر و ارزشمندتر از مسکن است به عهده خانم‌هاست این می‌شود سنّت پیامبر. اگر جوان‌های ما در سایه تربیت این‌گونه از مادران طوری بشوند که شوهر, مسکن تهیه کند و همسرِ محترمه‌اش سکینت را تأمین کند دیگر ما نام تلخ طلاق را نخواهیم شنید فرمود من نکاح آوردم این سنّت من است.

منبع

یا زهرا