مطلبی عجیب از آیت الله بهجت؛ سوال از امام زمان (عج) درباره وقت ظهور

به نام خدا

آیت الله بهجت:

نمى ‏دانم چرا کسانى که به ملاقات آن حضرت ـ عجّل ‏اللّه ‏تعالى‏ فرجه ‏الشّریف ـ نایل مى‏ گردند از این مطلب غفلت مى‏کنند که از فرج آن حضرت سؤال کنند، و به صرفِ رسیدن به خدمت آن حضرت و ملاقات با او قانع مى‏شوند؟! اگر چه این هم خوب است، ولى از راه فرج و رهایى از این همه شداید و مخاطرات که براى اهل ایمان پیش آمده، باید سؤال شود.

حتّى من هم یادم نبود که به آن‏ها بگویم که چرا شما از این مطلب غافل بودید. اتفاقا هفته‏ ى قبل هم شخصى آن حضرت را در خواب دیده بود، به او گفتم حضرت را در چه سنّى دیدى؟ گفت: حدودا در سنّ شخص شصت ساله، با موهاى سفید و سیاه، که چفیه عربی بر سر داشت، نه عمامه.

منبع

یا زهرا

رسیدگی به گرفتاری همدیگر در کلام العبد آیت الله بهجت

به نام خدا

این نکته از معلومات و واضح و آشکار و از مسلّمیّات شرع است که چنان چه مسلمانى دید که مسلمانى گرفتار است و با اندک همت، گرفتارى او رفع مى‏شود، در این صورت اگر همت نکند، معاقَب خواهد بود.

از پنجاه میلیون نفر شیعه که در ایران است، حدّاقل ده میلیون نفر الآن مى‏توانند، دست کم ماهى یک تومان در صندوق خیریّه بریزند. اگر کسى بگوید که این مقدار را هم نمى‏توانم، دروغ مى‏گوید! آیا با این پول‏هاى ذخیره شده، نمى‏توان گرفتارى‏هاى ضرورى اهل مملکت را رفع نمود؟! نمیدانیم از دست خودمان به چه کسى شکایت کنیم؟!

با این حال، به هر کس که بگوییم شما متصدّى جمع آورى تبرّعات و انفاقات براى محرومین و محتاجان باشید، مى‏گوید: ما از همه محتاجتر هستیم! بهاییها که از دین هیچ ندارند جز تعاطف از راه کمک کردن مردم را به مرامشان دعوت مى‏کنند. وقتى مى‏فهمند کسى ضعیف و محتاج است، از او دستگیرى مى‏کنند. مثلاً به او مى‏گویند در فلان مکان بنشین سیگار وکبریت بفروش، و مى‏آیند و عوض یک ریال یک تومان به او مى‏دهند تاپس از چند روز مستغنى شود. و یا وقتى مى‏دیدند شخصى از هم مذهب‏هاى آن‏ها ضعیف است، فورا در اداره یا کارخانه‏اى، کارى براى او پیدا مى‏نمودند. چرا ما تعاطف نداریم، و این همه با رخاء و گشایش یکدیگر دشمنیم؟!

منبع

یا زهرا